Modern Kürt tarihi yazarı David Mc Dowal de şöyle yazıyor:
Kürtlerin kökenleri ve soylarının farklı olduğuna işaret eden diğer bir husus da dillerindeki farklılıklardır. Bugün Kürtlerin yaşadığı bölgelerde esas olan iki lehçe bulunuyor. Bunlar, Kurmanci –ki Kuzey bölgelerindeki insanların çoğu bu dille konuşuyorlar. Sorani dili – ki Güneydeki insanların çoğu bu dille konuşuyorlar.
Diğer iki dil de Gorani ve Zazaca’dan ibarettirler/ oluşuyorlar. Gorani, Güney Kürtlerin yaşadığı bölgelerde kullanılan dillerden biridir. Zazaca ise, Kuzeybatı’daki yukarı bölgenin dilidir. Zazaca ve Goranice, birbirine yakındırlar ve İran’ın Kuzeybatısı’ndaki dil grupları ile bağlantılıdırlar. Halbuki Kurmanci ve Sorani dilleri Güneybatı (İran) dil grupları ile bağlantıları vardır.
Bu husus bu iki dille, yani Zazaca ve Goranice konuşan insanların aynı soydan olduklarının mümkün olduğunu anlatıyor. Onlar, Hazar Denizi’nin Güney bölgesine yakın olan Deylem veya Geylân’dan ortaya çıkmışlardır. Ve şimdiki yüzyıla kadar, Süleymaniye bölgesinin çiftçi halkından bir takım insanlara Gorân deniliyor. Ve aynı yerde onları, Kürtlerin ırkından ayrı bir ırktan gelen bir kabile oldukları biliniyor